Νεγκόσκα
	Παλαιά ποικιλία της Μακεδονίας με κέντρο καλλιέργειας τη Γουμένισσα, όπου παλαιότερα καταλάμβανε σημαντικές εκτάσεις. Χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή ενός έντονα τανινούχου οίνου, γνωστού ως Γκουμέντσα (Ξινόμαυρο 80%, Νεγκόσκα 10%, Φαρτσάλο 10%), με πολύ βαθύ ερυθρό έως μελανό χρώμα, που έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στις αρχές του 20ού αιώνα. Δεν είναι γνωστή η προέλευση του αρχικού ονόματος της ποικιλίας, Νεγκόσκα Ποπόλκα ή Ποπόλκα Ναούσης, που παραπέμπει στην παλαιά μακεδονική διάλεκτο. Κατά μια εκδοχή (Λογοθέτης 1955) το όνομα Νεγκόσκα πιθανόν δόθηκε κατά την πρώτη μεταφορά της ποικιλίας από τη Νάουσα (Νέγκος = Νάουσα) στη Γουμένισσα. Την ποικιλία κακώς είχαν θεωρήσει ως ταυτόσημη με την ποικιλία Ξινόμαυρο (παλαιά ονομασία Μαύρο Ναούσης, την οποία στη Γουμένισσα ονόμαζαν Πιπόλκα ή Ποπόλκα). Πρόκειται σαφώς περί διαφορετικών ποικιλιών (διαφέρουν αισθητά στους αμπελογραφικούς και γλευκογραφικούς χαρακτήρες), όπως έδειξε η χρήση βιοχημικών δεικτών (Σταυρακάκης και Ματάμης 1991). Συνιστάται για τους νομούς Κιλκίς, Καστοριάς και Πέλλας.