17 Αυγούστου 2016

Άρθρο
Του Πρόδρομου Καλϊτζή
Στελέχους Πολιτικής της COPA-COGECA
Πώς στήνουμε μια νέα Συνεταιριστική  Εκπροσώπηση? Απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα

-       Ποιός θα είναι ο σκοπός της?

Ο σκοπός μιας οργάνωσης που εκφράζει το σύνολο των αγροτικών συνεταιρισμών σε εθνικό επίπεδο, είναι να προάγει τα συμφέροντα των μελών της. Ειδικότερα, επιδιώκει και υποστηρίζει την εξασφάλιση καλύτερων νομικών, πολιτικών και ρυθμιστικών παραγόντων και συνθηκών οι οποίοι είναι καθοριστικής σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη των αγροτικών συνεταιρισμών.

-       Ποιά θα είναι τα μέλη της?

Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, καθώς και επιχειρήσεις, φορείς και οργανώσεις που ελέγχονται (κατά 51% κατ’ ελάχιστο) από αυτούς.

-       Ποιες προϋποθέσεις πρέπει να εκπληρώνει προκειμένου να αναγνωριστεί από επίσημους φορείς?

Πρέπει να κατοχυρώνει με διαφανή τρόπο την αντιπροσωπευτικότητα και την ανεξαρτησία της. Ειδικότερα θα πρέπει το καταστατικό της να καθορίζει ότι σκοπός της οργάνωσης είναι να εκφράζει το σύνολο των αγροτικών συνεταιρισμών σε εθνικό επίπεδο, να ελέγχεται δημοκρατικά από τα μέλη της και να χρηματοδοτείται από αυτά.

-       Ποιες πρέπει να είναι οι κύριες δραστηριότητές της?

Η οργάνωση θα αναπτύξει τη δράση της σε  εναρμόνιση με τις διεθνείς συνεταιριστικές αρχές και με βάση τις προτεραιότητες των μελών της.

Η οργάνωση θα πρέπει να έχει συγκρότηση από αιρετούς εκπροσώπους (Μέλη ΔΣ) και εντεταλμένα στελέχη που να  παρακολουθούν τόσο τις εθνικές πολιτικές όσο και τις πολιτικές της ΕΕ που σχετίζονται με τους αγροτικούς Συνεταιρισμούς, ΚΑΠ, Οικονομική, Αναπτυξιακή, Επενδυτική, Εμπορική Πολιτική, ασφάλεια τροφίμων, κά, και να εκπροσωπεί τα μέλη της έναντι όλων των αρμοδίων οργάνων στη λήψη των σχετικών αποφάσεων.

Η οργάνωση θα πρέπει να παρέχει εξειδικευμένη συμβουλευτική υποστήριξη στα μέλη της, σε σημαντικές πτυχές της δραστηριότητας τους που σχετίζονται με την ειδική μορφή του συνεταιρισμού, όπως συνεταιριστική εκπαίδευση, εταιρική διακυβέρνηση των συνεταιρισμών, συμμετοχή των μελών στη χρηματοδότηση και τη λήψη αποφάσεων. Σημαντική επίσης είναι και η συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα που έχουν σχέση με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και με επιμέρους θέματα που τους απασχολούν.

-       Τι είναι σημαντικό για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της οργάνωσης

Η ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της οργάνωσης θα πρέπει να βασίζεται σε συλλογική στρατηγική ανάπτυξης των επιχειρήσεων μελών της. Η ομοιογένεια των συμφερόντων των μελών είναι απαραίτητη προϋπόθεση βιωσιμότητας για κάθε συλλογική οργάνωση, όπως και για κάθε συνεταιρισμό. Αποτελεί πρωταρχικής σημασίας πρόνοια των ιδρυτικών μελών, η αποφυγή φαινόμενων και καταστάσεων όπου μέλη με εντελώς διαφορετικά συμφέροντα, προτιμήσεις και προτεραιότητες, καλούνται να λάβουν κοινές αποφάσεις για επενδύσεις και κάθε είδους οικονομικές δεσμεύσεις.

-       Μήπως είναι καλύτερα να ιδρύσουμε μια ενιαία αγροτο-συνδικαλιστική οργάνωση (που να εκπροσωπεί τόσο τους αγροτικούς συνεταιρισμούς όσο και όλους τους αγρότες)?

Τα συνδικαλιστικά συμφέροντα των αγροτών περιορίζονται στο στάδιο του πρωτογενούς τομέα «μέχρι το χωράφι», ενώ τα συμφέροντα των συνεταιρισμένων αγροτών επεκτείνονται στην επιχειρηματική δραστηριότητα των αγροτικών συνεταιρισμών «μετά το χωράφι» και σε όλο το μήκος της  αγρο-διατροφικής αλυσίδας», δηλαδή τον δευτερογενή κυρίως τομέα.

Άλλωστε αυτού του είδους τον διαχωρισμό παρατηρούμε στις αγροτικές οργανώσεις που υπάρχουν στις περισσότερες χώρες μέλη της ΕΕ όπως την Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, και στις περισσότερες άλλες ακόμη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επίσης διαχωρίζονται τα μέλη και ο διαχωρισμός μεταξύ των COPA (Ευρωπαίοι αγρότες) και COGECA (Ευρωπαϊκοί αγροτικοί συνεταιρισμοί). Εξαίρεση αποτελούν οι οργανώσεις των Σκανδιναβικών χωρών, όπου στη Δανία (DAFC) και τη Σουηδία (LRF) τα μέλη έχουν επιλέξει να σχηματίσουν ενιαίες οργανώσεις που εκφράζουν το σύνολο των αγροτών και συνεταιρισμών, βασιζόμενοι στο γεγονός ότι το 65% των αγροτών στην Δανία και το 60% στη Σουηδία είναι οργανωμένοι σε αγροτικούς συνεταιρισμούς. Το αντίστοιχο ποσοστό στην ΕΕ είναι 40% ενώ στην Ελλάδα βρίσκεται πλέον κάτω από το 20%.

Κατά συνέπεια τεκμαίρεται ότι δεν συντρέχει η απαραίτητη προϋπόθεση της ομοιογένειας  των συμφερόντων που να επιτρέπει τη δημιουργία ενιαίου φορέα στην Ελλάδα. Θα πρέπει αντίθετα η δημιουργηθεί αμιγώς συνεταιριστική οργάνωση, για όλους του λόγους που προαναφέρθηκαν, δηλαδή την αναγνώριση από Ελληνικούς, Ευρωπαϊκούς (EU, Copa, Cogeca) και Παγκόσμιους φορείς (ICA).