14 Σεπτεμβρίου 2016
Τι ποικιλίες προτιμούν να φυτεύουν οι αμπελουργοί με τα προγράμματα αναδιάρθρωσης την τελευταία δεκαετία
Με βάση τα στοιχεία του τμήματος Αμπέλου και Ελαίας, που βασίστηκαν στην ηλεκτρονική καταχώρηση των δεδομένων από τα προγράμματα αναδιάρθρωσης την τελευταία δεκαετία (2006-2015) και κατόπιν επεξεργασίας τους από την ΚΕΟΣΟΕ, προκύπτουν σημαντικά συμπεράσματα για το προφίλ της ελληνικής αμπελοκαλλιέργειας, που επιθυμούν να προσδώσουν ως προς την ποικιλιακή της σύνθεση, οι Έλληνες παραγωγοί.
Συνολικά την τελευταία δεκαετία αναδιαρθρώθηκαν 50.728,84 στρέμματα, δηλαδή 5.000 στρέμματα περίπου κατ’ έτος και εάν συνυπολογισθούν οι νέες φυτεύσεις βάσει των Αδειών Φύτευσης (6.500 στρέμματα / έτος), ο ελληνικός αμπελώνας ανανεώνει το ποικιλιακό του δυναμικό με ρυθμό 2% κατ’ έτος.
Πρωταθλήτρια ποικιλία στις προτιμήσεις των αμπελουργών αναδεικνύεται ο παραγωγικός Ροδίτης με 11.420,33 στρέμματα και ποσοστό 22,51% και μακράν ακολουθεί το Σαββατιανό με 3.467,03 στρέμματα και ποσοστό 6,83%.
Οι δέκα πρώτες ποικιλίες που αναδιαρθρώθηκαν φυτεύθηκαν σε 35.653,96 στρέμματα, δηλαδή σε ποσοστό 70,28% ενώ αντίστοιχα οι 20 πρώτες φυτεύθηκαν σε 44.549,81 στρέμματα σε ποσοστό 87,02% αντίστοιχα, γεγονός που σηματοδοτεί ότι σ’ αυτές τις ποικιλίες επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των παραγωγών.
Πρωταθλήτρια στις ερυθρές ποικιλίες αναδεικνύεται το Cabernet Sauvignon (4η) με 3.034,76 στρέμματα και ποσοστό 5,98%, ποικιλία διεθνής που μαζί με το Merlot (5η), το Syrah (7η), το Sauvignon Blanc (9η), φυτεύθηκαν σε 10.990,32 στρέμματα και σε ποσοστό 30,83%, όσον αφορά την πρώτη δεκάδα. Το Chardonnay (12η) λευκή ξενική ποικιλία αναδιαρθρώθηκε σε 1.509,31 στρέμματα με ποσοστό 2,98%.
Οι ξενικές ποικιλίες στο σύνολό τους φυτεύθηκαν σε 14.030,2 στρέμματα με ποσοστό 27,66%, διαψεύδοντας εν μέρει την εικόνα που είχε σχηματισθεί ότι οι Έλληνες παραγωγοί είναι πλήρως προσανατολισμένοι στις γηγενείς ποικιλίες και στη δυναμική τους.
Εντύπωση προκαλεί η χαμηλή δυναμική αναδιάρθρωσης των δυο βασικών ερυθρών ελληνικών ποικιλιών, αφού το Αγιωργήτικο (10η) αναδιαρθρώθηκε σε 1.624,54 στρέμματα (3,20%) και το Ξυνόμαυρο σε 1.267,35 στρέμματα (2,50%).
Αντίθετα προφανής είναι η προτίμηση των παραγωγών στο Ασύρτικο (3η) με 3.034,76 στρέμματα (5,98%) στην Μαλαγουζιά (6η) με 2.783,73 στρέμματα (5,49%) και στο Μοσχοφίλερο (8η) με 2.333,35 στρέμματα (4,60%).
Στην κατάταξη των 20 πρώτων ποικιλιών (87,02% του συνόλου) σε έκταση αναδιαρθρώθηκαν 29.664,98 στρέμματα με λευκές ποικιλίες και ποσοστό 67,15% και 14.575,78 στρέμματα με ερυθρές ποικιλίες και ποσοστό 32,85%, αντικατοπτρίζοντας περίπου και το γενικό ποσοστό σύνθεσης του ελληνικού αμπελώνα σε λευκές και ερυθρές ποικιλίες.
Οι υπόλοιπες ποικιλίες μετά τις πρώτες είκοσι αναδιαρθρώθηκαν σε έκταση κάτω των 400 στρεμμάτων η κάθε μία την προηγούμενη δεκαετία και σε ποσοστά κατώτερα του 0,80%, γεγονός που σημαίνει ότι η τάση για αναδιάρθρωση με «αναδυόμενες» ή «ξεχασμένες» ποικιλίες δεν είναι ισχυρή.
