12 Μαρτίου 2019
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΝΕΑΣ ΠΑΣΕΓΕΣ
Προσφυγή για την ευφυή γεωργία …και τη θεσμική λειτουργία
Φάλτσα μελωδία, σε δυο νότες: υποκρισία – κυνισμός. Ανοιχτή Επιστολή από Παύλο Σατολιά για το έργο του ψηφιακού μετασχηματισμού του γεωργικού τομέα.
Υπήρξαν πολλές αφορμές για να υποστηρίξουμε την ανάγκη εκσυγχρονισμού του αγροτικού τομέα, μη παραβλέποντας, φυσικά, πως, πριν μιλήσουμε για ευφυή γεωργία και ψηφιακό μετασχηματισμό, θα πρέπει με σοβαρότητα και ευαισθησία να σκύψουμε πάνω από τα μεγάλα προβλήματα του χώρου, που, δυστυχώς, παραμένουν άλυτα.
Και τούτο διότι ηχεί παράξενα στα αυτιά των αγροτών που δεν έχουν δρόμο να πάνε στο χωράφι τους, που δεν μπορούν να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους, που δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα ενδεχομένως στις εκμεταλλεύσεις τους, …να τους μιλά κανείς για εφαρμογή καινοτόμων συστημάτων με τη χρήση σύγχρονης, ψηφιακής τεχνολογίας.
Αυτό, βέβαια, σε καμία των περιπτώσεων δεν σημαίνει ότι ο Έλληνας αγρότης θα πρέπει να μείνει πίσω και να μην αποκτήσει τη δυνατότητα προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα, αυτή που θα τον καταστήσει βιώσιμο και ανταγωνιστικό στο διεθνές περιβάλλον. Και για αυτό ακριβώς εκφράσαμε την άποψη ότι στο εγχείρημα του ψηφιακού μετασχηματισμού του γεωργικού τομέα, οι Συνεταιρισμοί, δηλαδή οι ίδιοι οι αγρότες, θα πρέπει όχι απλώς να είναι συμμέτοχοι, αλλά οι μεγάλοι πρωταγωνιστές.
Άλλωστε, το σχετικό έργο, τη δική τους δουλειά αφορά, το δικό τους εισόδημα, το δικό τους μέλλον. Και στα δικά τους χωράφια θα υλοποιηθεί.
Η αντίδραση που υπήρξε δεν αφορά στο ελάχιστο τη σημασία του έργου. Δεν θα μπορούσαμε όμως να μείνουμε απαθείς μπροστά σε μια «προκαταβολική δημοπρασία κλεμμένων αγαθών» και να μην καταγγείλουμε τον απολύτως «φωτογραφικό» διαγωνισμό, έτσι όπως αρχικά παρουσιάστηκε. Και όταν πια φτάσαμε στο σημείο να βγει η τελική προκήρυξη του Ανοιχτού Διεθνούς Ηλεκτρονικού Διαγωνισμού, βρεθήκαμε μπροστά σε μια σειρά από νέες προκλήσεις, αυτές που με υποχρέωσαν προσωπικά να καταφύγω στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (Α.Ε.Π.Π.), όπου και κατέθεσα ένσταση, καθώς πρόκειται για διακήρυξη στην οποία υπάρχουν όροι που αποκλείουν αδικαιολόγητα τη συμμετοχή μου υπέρ άλλων υποψηφίων και περιλαμβάνει ασαφείς όρους παραβιάζοντας θεμελιώδεις αρχές που διέπουν τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων, πράγμα που αιτιολογώ με σαφήνεια και με σειρά νομικών επιχειρημάτων.
Φυσικά, δεν είμαι ο μόνος που αντιδρώ σε μια φάλτσα πολιτική μελωδία, η οποία μάλιστα, όπως θα έλεγε και ο Άγγελος Τερζάκης, «παίζει το σκοπό της απάνω σε δύο μόνο νότες: την υποκρισία και τον κυνισμό».
Στην πρόσφατη επιστολή που ως ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ στείλαμε στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και κοινοποιήσαμε στον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, επικαλούμαστε τις αναφορές ουκ ολίγων συνεταιρισμών μελών μας, που διαπιστώνουν σκοπιμότητες σε μια διαδικασία έντεχνου αποκλεισμού τους, διατυπώνοντας μάλιστα την άποψη ότι μόνο αν κάποιος ήταν εκ των προτέρων ενήμερος και είχε προετοιμαστεί θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Διαγωνισμού.
Και δεν έχουν άδικο, όταν ένας τέτοιος Διεθνής Διαγωνισμός, για ένα τέτοιο έργο, προϋπολογισμού 31 εκατ. ευρώ, δίνει προθεσμία μόλις ενός (1) μηνός, τη στιγμή κατά την οποία για την ηλεκτρονική υπογραφή μόνο, απαιτούνται, αν δεν προκύψουν άλλα προβλήματα, δέκα (10) ημέρες!
Συνεταιρισμοί, δε, που δραστηριοποιούνται σε περιοχές που λόγω των πρόσφατων καταστροφών έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πρέπει να βρουν λύσεις «μαγικές», σε μια χώρα, μάλιστα, όπου η γραφειοκρατία εξακολουθεί να βασιλεύει, ακόμη και σε συνθήκες κανονικότητας.
Πρέπει να αντιμετωπίσουν τα δικά τους ζητήματα, αυτά που ενέσκηψαν απ’ το πέρασμα της «Ωκεανίδας», να λύσουν τα ανάλογα ζητήματα δημοτικών, περιφερειακών και δημοσίων υπηρεσιών, να μελετήσουν τη δαιδαλώδη προκήρυξη του Διεθνούς Διαγωνισμού, να συγκεντρώσουν το σύνολο των απαιτούμενων δικαιολογητικών, αν καταφέρουν και θέσουν σε ομαλή λειτουργία υπηρεσίες σε «έκτακτη ανάγκη» και να υποβάλουν το φάκελο της υποψηφιότητάς τους.
Και πολλοί το προσπάθησαν, όπως κι εγώ. Ομοίως, προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον αρμόδιο γενικό γραμματέα του υπ. Ψηφιακής Πολιτικής, προκειμένου να μας διευκρινίσει κάποιες απ’ τις πολλές και σοβαρές ασάφειες που υπάρχουν στην προκήρυξη. Μάταια, όμως.
Επί είκοσι (20) μέρες ψάχνουμε τον ακριβοθώρητο κ. γενικό, ο οποίος παραμένει άφαντος. Αμέτρητα τηλεφωνήματα, δεκάδες μηνύματα, αλλά, ούτε φωνή ούτε ακρόαση απ’ την πλευρά του. Ούτε σε εμένα ούτε σε άλλον συνάδελφο συνεταιριστή, που για τον ίδιο λόγο τον αναζητούμε επίμονα όλο αυτό το διάστημα.
Προφανώς θα έχει τους λόγους του να κρύβεται από έναν φορέα που εκπροσωπεί περί τους 120 Συνεταιρισμούς της χώρας, ανάμεσά τους αρκετοί από τους πλέον ισχυρούς. Προφανώς κάτι θα θέλει να αποφύγει, για να αποφεύγει τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού τον οποίο μόλις πρόσφατα επισκέφθηκε και δημόσια συνεχάρη ο άνθρωπος που τον διόρισε εκεί, ο πρωθυπουργός της χώρας, όταν επέλεξε τα Καλάβρυτα και τον Συνεταιρισμό που έχω την τιμή να ηγούμαι, για να κάνει σοβαρές εξαγγελίες.
Ίσως, πάλι, ο πολυάσχολος κ. γενικός απλά να μην προλαβαίνει να μας απαντήσει, όντας αφοσιωμένος σε κάποιο πάρεργο της γνωστής εταιρίας ιδιωτικών συμφερόντων που λυμαίνεται τον αγροτικό χώρο, για την οποία βοά ο τόπος ότι «φιλοτεχνήθηκε» ο Διαγωνισμός. Κάποια νέα συνέντευξη ενδεχομένως στην εφημερίδα των γνωστών συμφερόντων, κάποιο συνέδριο ίσως, κάποια συνεργασία… Ναι, στα κελεύσματα της εν λόγω εταιρείας είναι πάντα πρόθυμος να απαντήσει, πάντα παρών. Για το έργο του ψηφιακού μετασχηματισμού του γεωργικού τομέα, για τη ΝΕΑ ΠΑΣΕΓΕΣ, για τους Συνεταιρισμούς, για τους αγρότες, …ανύπαρκτος. Άφαντος. Εξαφανισμένος.
Τα ερωτήματα, ωστόσο, είναι αμείλικτα. Και όσο κι κάποιοι επιμένουν να προδίδουν τις αρχές τις οποίες πρεσβεύουν (υποτίθεται), να εκθέτουν τον πρωθυπουργό, να προσβάλουν τη νοημοσύνη μας και να υπονομεύουν διαδικασίες θεσμικές, ας έχουν υπόψιν τους ότι η Δημοκρατία έχει προβλέψει και πως υπάρχουν δικλείδες. Εθνικές και Ευρωπαϊκές.
