 |
| Mελανόμορφο αγγείο (Oδυσσέας και Σειρήνες), 480-470 π.Χ. Bρετανικό Mουσείο |
Η Επτανησιακή αμπελουργία έχει τη δική της ιστορική διαδρομή, συγγενική σε όλα τα Ιόνια νησιά, ως προς τις συνθήκες καλλιέργειας και οινοποίησης, με δ
ιαφορετικό όμως οινικό αποτέλεσμα. Οι διαφορές που έχουν μεταξύ τους τα νησιά ως προς το ανάγλυφο του εδάφους, καθώς επίσης και οι διαφορετικές ποικιλίες που καλλιεργούνται, έχουν σαν συνέπεια την έντονη διαφοροποίηση των χαρακτηριστικών των παραγόμενων οίνων.
Η Κεφαλονιά, παράγει το γνωστό οίνο Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης «ΡΟΜΠΟΛΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ» από την ευγενή λευκή ποικιλία Ρομπόλα, που καλλιεργείται στις ημιορεινές περιοχές του νησιού και σε υψόμετρο 250 – 800 μέτρα, ενώ χαρακτηρίζεται από μικρές αποδόσεις. Το οινικό αποτέλεσμα, στο οποίο συμβάλλουν τα φτωχά ασβεστολιθικά εδάφη, δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συγκριθεί με λευκά κρασιά διεθνούς εμβέλειας, όπως αυτά της Βουργουνδίας.
Στη Λευκάδα παράγεται ο ερυθρός ξηρός οίνος από τη βαφική ποικιλία Βερτζαμί η οποία καλλιεργείται σε πετρόχτιστες πεζούλες που φθάνουν μέχρι και 800 μέτρα υψόμετρο. Χαρακτηριστικό του παραγόμενου οίνου, είναι η υψηλή περιεκτικότητα οινοπνεύματος (13-14 βαθμούς) και το υψηλότερο ποσοστό ανθοκυανίνης, που έχει καταγραφεί σε ελληνική ποικιλία, χαρακτηριστικά που προσδίδουν στους οίνους «πλούσιο σώμα».
Η Ζάκυνθος είναι νησί πεδινό και καταπράσινο, στο οποίο ανέκαθεν καλλιεργούντο αμπέλια για την παραγωγή κρασιού. Η ΒΕΡΝΤΕΑ που παράγεται από τις ποικιλίες Σκιαδόπουλο, Ροδίτη και άλλες συνιστώμενες ποικιλίες του νησιού είναι οίνος "ονομασία κατά παράδοση", με χαρακτηριστικές πρασινοκίτρινες ανταύγειες, σχετικά υψηλόβαθμος, διαυγής με έντονη δροσιστική γεύση. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια κοπιώδης προσπάθεια ώστε να επεκταθεί η καλλιέργεια της ντόπιας ερυθρής ποικιλίας Αυγουστιάτης, η οποία με κατάλληλη φροντίδα στην καλλιέργεια αλλά και στις τεχνικές οινοποίησης θεωρείται, ότι δίνει μοναδικό αποτέλεσμα, κάνοντας πλουσιότερη την παλέτα των ελληνικών ερυθρών οίνων.
Aκολουθούν οι OINOΠOIHΣIMEΣ ΠOIKIΛIEΣ AMΠEΛOY συνιστώμενες και επιτρεπόμενες για το Aμπελοινικό Διαμέρισμα Iονίων Nήσων, oι οποίες μπορούν να φυτεύονται σε όλους τους νομούς του διαμερίσματος. Eκτός αυτών σε κάθε Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση θα βρείτε επιπλέον και τις συνιστώμενες ποικιλίες που ευδοκιμούν στην περιοχή. |
|
|
Oινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου
|
Συνιστώμενες:
|
Eπιτρεπόμενες:
- Αγούμαστος Β
- Αμφιόνη Ν
- Αρετή Β
- Ασπροβέρτζαμο Β
- Ασπρούδες Β
- Βιολεντό Rs
- Βoϊδομάτης N
- Βόσσος Β
- Γλυκοπάτι Ν
- Κοζανίτης Β
- Κοκκινοβοστίτσα Ν
- Κοντοκλάδι Β
- Κορφιάτης Ν
- Κουτσουμπέλι Rs
- Μοσχοφίλερο Ν1
- Πατρινό N
- Πετροκόριθο λευκό Β
- Ρομπόλα κόκκινη Ν
- Σαββατιανό Β (Δουμπραίνα άσπρη, Κουντούρα άσπρη, Περαχωρίτικο, Σακέικο)
- Σκυλόκλημα Β
- Σκυλοπνίχτης Ν
- Τσαούσι Β
- Τουρκοπούλα Rs
- Φειδιά Ν
- Φιλέρι Rs3
- Cabernet Sauvignon N
|
- Η ποικιλία Κορινθιακή Ν είναι επιτρεπόμενη μόνο στις Περιφερειακές Ενότητες Κεφαλλονίας, Λευκάδας και Ζακύνθου.
- Οι κύριες ποικιλίες αναφέρονται με έντονα γράμματα και ακολουθούνται: α) με τα αρχικά γράμματα που δηλώνουν το χρώμα της σταφυλής ως εξής: B (Λευκή), Ν (Μαύρη), Rs ( Ροζέ) και Rg (Κόκκινη) και β) μέσα σε παρένθεση τα συνώνυμα αυτών.
- Ο εκθετικός αριθμός 1 σημαίνει ότι η ποικιλία είναι συνιστώμενη σε περιοχές με υψόμετρο από 350 μέτρα και άνω. Σε μικρότερα υψόμετρα είναι απλώς επιτρεπόμενη.
- Ο εκθετικός αριθμός 2 σημαίνει ποικιλίες διπλής και ειδικής χρήσης.
- Ο εκθετικός αριθμός 3 υποδηλώνει ομάδες ποικιλιών λευκών ή έγχρωμων υπό διερεύνηση και ταυτοποίηση, πχ. στα Μαυρούδια εντάσσονται ποικιλίες με το όνομα Μαυράκι (Λακωνία), Μαυρόστυφο (Αργολίδα) κ.λπ.
- Τα αναγραφόμενα συνώνυμα είναι προσωρινά, καθ΄
ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μελέτη για την οριστική επίλυση του θέματος.
|
|
